ဇတ္လမ္းဟာ အစကေန အဆံုးထိ ဆြဲေခၚသြားတယ္
ထီေပါက္ျပီး လက္မွတ္ေပ်ာက္သူလို
တစ္ေန႔ထဲ ငိုရခက္ရယ္ရခက္ အျဖစ္မ်ိဳး
သံေယာဇဥ္ႀကိဳးနဲ႔ ငါ့ဘ၀ကို ခပ္စပ္စပ္ေလး ရိုက္ပါ
ေ၀းသြားၾကျပီ ဆိုေတာ့မွျဖင့္
နင္ ေနထိုင္ေကာင္းရဲ့လား ငါတို႔ဆီမွာ မိုးအရမ္းရြာတယ္
အရွိန္ရလာျပီ
ခ်ည္ခဲ့တဲ့ ႀကိဳးေတြကို တစ္စခ်င္းစီ ေျဖဖို႕
ေျပာဖူးသလိုပဲ အတိတ္ဆိုတာ အၿမဲဲတမ္းကြဲအက္ေနတဲ့ ေနာက္ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္
ဘယ္အရာမဆို ေက်ာ္တက္သြားဖို႔ ခြင့္ျပဳတယ္
ဒီအခ်ိန္မွာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ျပေနဖို႔ မလိုဘူးလား
နင္က အေတြးေကာင္းေတာ့ အေတြးေတြနဲ႔ပဲ ေကာင္းေကာင္းေနေပါ့
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပသြားရင္ ပိုမေကာင္းဘူးလား ေစာဒက
ဒီ ခုတ္ရာတစ္ျခား ရွရာတစ္လြဲေတြကို နင့္အေတြးထဲ ထည့္ထည့္ေနေတာ့
နားလည္လြယ္ေအာင္ ထပ္ေျပာရရင္
အရွိက္ကို ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္ ထိုးျပရေတာ့ မလိုလို
ငုတ္တုတ္ ေမ့
ရက္ေပါင္း ရာေက်ာ္ ေထာင္ေက်ာ္ ေသာင္းေက်ာ္သြားရင္
ပန္းဆိုးတန္းကို နင္ေမ့မယ္
Moon bakery ကို နင္ေမ့မယ္
သကၠရာဇ္ေတြ ေမ့မယ္
ေျပာဖူးတဲ့ စကားေတြေတာင္ ေမ့ေတ့ေတ့ ျဖစ္ကုန္မယ္
ဒီေလာက္ က်ဥ္းတဲ့ ဦးေခါင္းထဲ မလိုတာေတြ ဖယ္ထုတ္လိုက္ရင္
အနဲဆံုးေတာ့ ဘ၀ တစ္၀က္ ျပန္ရမယ္
စိမ္းလန္းျခင္းေတြ ျပန္ေတြ႔မယ္
ဒါ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ေၾကာင္း
ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာျဖစ္ၾကလိမ့္မယ္ ။
၂၄၊၁၂၊၂၀၁၀။
0 comments:
Post a Comment