ေခတ္ေဟာင္းေတးတစ္ပုဒ္ (သို႔)ခရီးသြားတစ္ေယာက္
ေခတ္ေဟာင္းေတးတစ္ပုဒ္(သို႔)ခရီးသြားတစ္ေယာက္
နံနက္ခင္းက ေစာေစာစီးစီးအိပ္ရာနုိးျပီး
ျဇည္းျဇည္းခ်င္းပြင့္အာလာတဲ့
ေနမင္းၾကီးက စကားလံုးေတြ သြန္ခ်ေနလိုက္တာ
ေနေရာင္ျခည္ေတြေမွ်ာပါလာတယ္
ငွက္ကေလးေတြအုပ္စုဖြဲ႔ျပီး စကားေျပာတယ္
သစ္ပင္ေတြလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုနဲ႔ စကားေျပာတယ္ ၊
ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ မေန႔ကခၽြတ္ခဲ့တဲ့
ရိုးသားမွု႔ကိုပဲ ေကာက္စြပ္ခဲ့တယ္
“ေလာကပါလ“ ကေတာ့ ေန႔တဓူ၀
တစ္ခါမွ မေ၀ဖန္ဘူး
လူေတြၾကားတဲ့ေရာက္ေတာ့
၀တ္ထားတဲ့ အက်ၤ ီက နံလိုက္တာတဲ့ ။
ကၽႊန္ေတာ္မွာလည္း ေျခနွစ္ဖက္ကို
ပခံုးထမ္းျပီး လမ္းသလားလိုက္တာ
မုန္တိုင္းမိပါေလေရာ
ဘယ္မွာလဲ ေမခလာ ..
ေရငတ္လိုက္တာဗ်ာ
အရင္ကလို ေရခ်မ္းစင္ေနရာမွာ
ဘယ္အရာေတြ အစားထိုး ၀င္ေရာက္လာတာလဲ
အေျဖရွာမရဆဲ
မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀က
သင္ပုန္းၾကီးကို သတိရမိတယ္
နွုတ္မေစာင့္ေသာလိပ္
ျခံစည္းရိုးေပၚ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတက္ေနရွာတဲ့ ခရုငယ္ ..
သက္ျပင္းရွည္ရွည္ေတြခ်ေနရတဲ့ ဘ၀ကေန
ဘယ္အခ်ိန္ အနားရမလဲ
ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေသာက်ီး
သိုးအုပ္ၾကားက ၀ံပုေလြ
ေနရာတစ္ခုအတြက္ အသက္လုၾကရတယ္ ။
ေမြးဖြားျခင္းနဲ႔ ေသဆံုးျခင္း
အဲဒီၾကားက ဘ၀တံတားေပၚမွာ
ပုခံုးနွစ္ဖက္ၾကားက ေခါင္းေပါက္လာတာ
ဒီေန႔အထိ ပဲ
ဒီေန႔အထိ အရင္ေန႔ေတြမွာလည္း
ဒီလို ခရီးသြားတစ္ေယာက္ပဲေလ ။ ။
0 comments:
Post a Comment