ဒိုင္ယာရီထဲက စာမ်က္နွာတစ္ခ်ိဳ႔

ဒိုင္ယာရီထဲကစာမ်က္နွာတစ္ခ်ိဳ႕

လြန္ခဲ့တဲ့ (၆)နွစ္က ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ျပန္ဖတ္မိတိုင္း
အဲဒီရက္စြဲေတြအေပၚ အေတြးေတြျဖတ္ေလွ်ာက္မိတယ္
တစ္ပတ္ၾကီးေခါင္းေပါင္းျပီး ထမင္းေၾကာ္ေနတဲ့ အေမ့ပံုရိပ္ေတြ
ေက်ာင္းခ်ိန္မီ အျမန္ေျပးခဲ့တဲ့ကြ်န္ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြ
ရုန္းကန္မႈေတြအေပၚ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ေသြးေၾကာေတြ
ဘယ္ေတာ့မွ အရွံဳးမေပးဖို႔ေျပာခဲ့တဲ့ အေမ့စကားသံေတြ
လမ္းေလွ်ာက္မရလို႔ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ေတြ။

ကံၾကမၼာဇာတ္ဆရာက အရွိန္ျပင္းျပင္းတီးေလ
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဇတ္က အသက္၀င္ေလေလနဲ႔
ရန္ကုန္ျမိဳ႔လယ္ေကာင္က လူလိမ္ပြဲလည္း
တခမ္းတနား ၀င္ေရာက္ဆင္ႏြဲဖူးခဲ့
ေရေက်ာ္က ေဆာက္လက္စတိုက္ခန္းထဲလဲ
ကြ်န္ေတာ့္ေခြ်းစက္ေတြပါရဲ႕
မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ အပန္းေျဖစရာေနရာမွာ
ကြ်န္ေတာ့္အလုပ္ခန္းက ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းရာယ္။

အခ်ိဳးအဆစ္ေတြနဲ႔ ဘ၀ရဲ့ တည္ေဆာက္ပံုေတြ
ဘ၀ဆီကေန ပိုျပီးလိုခ်င္ေလ
ပိုျပီးေပးဆပ္ရေလေလ
အခက္အခဲေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ေလွခါးထစ္ေတြ
နာနာက်ည္းက်ည္းနဲ႔ ကံၾကမၼာအေပၚ ေ၀ဖန္ခဲ့တဲ့စာမ်က္နွာေတြ
အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ ေရးစပ္ခဲ့တဲ့ နွစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြ
တနင္႔တစ္ပိုး ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းခဲ့ရတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအျပင္
ေလာကဓံရဲ႕ရိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္းေတြကို အာသာေျပေတြခဲ့ရတယ္။ ။