ဂ်လုန္းက သံေယာဇဥ္ကင္းတယ္ ဂ်လုန္းမွာ အပူအပင္မရွိဘူး ဂ်လုန္းဟာ ဘ၀ကို ေစာက္နက္နက္ထိေရာက္ေအာင္ တူးခဲ့ဖူးတဲ့တြင္းတူးသမား ဂ်လုန္းဟာ ဂုန္နီအိတ္ထက္ေႏြးတဲ့ ေစာင္မ်ိဳးနဲ႔ ေဆာင္းတြင္းတစ္တြင္းကိုျဖတ္သန္းခ်င္သူ ဂ်လုန္းဟာ အုန္းသီးထဲကေရကို ဘယ္သူထည့္သြားလဲဆိုတာသိခ်င္တဲ့သူ [...]
အရင္ဘ၀ကလက္က်န္ ဒီဘ၀အတြက္ ခ်စ္တတ္တဲ့နွလံုးသားတစ္ခုနဲ႔ သူ႔ရဲ့ပုံတူတစ္ခု ထည့္ေပးလိုက္တယ္ သ႔ူကို ရွာေတြ႔တဲ့အခါ ဓါတ္ပံုထဲကလူဟာ သူမဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္း [...]
တစ္ေန႔တစ္ခါျပန္အသစ္လုပ္ရတဲ့မ်က္နွာနဲ႔ ေရဆံုးေရဖ်ား ေမးေလးေထာက္ေထာက္ ၾကည့္ရတာ အေမာ ဘယ္မွာမ်ားလင္းလက္ေနတာပါလိမ့္ ကိုယ့္ၾကယ္ ေလးလံၾကီးမားတဲ့အရာမ်ားရဲ့ ၀န္နဲ႔ မၾကာခဏ အပိခံထားရတဲ့ ကိုယ့္စိတ္ ေႏွးေကြးေလးလံလြန္းလွရဲ့ [...]
ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ေန၀င္ခ်ိန္ကိုထိုင္ၾကည့္ရတဲ့အရသာ အေတြးဟာ တိပ္ေခြတစ္ေခြလို ေက်ာ္ခ်င္တဲ့ေနရာကိုေက်ာ္ ရစ္ခ်င္တဲ့ေနရာကိုျပန္ရစ္လို႔ရတယ္ ေလသလပ္ခံခဲ့တဲ့ညေန။ [...]
ခပ္ထူထူ သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားနဲ႔ ျမန္မာဆန္ဆန္လွတယ္လို႔ မၾကာခဏကြ်န္ေတာ္ ေျပာဖူးခဲ့တဲ့ ပါးျပင္ေပၚ အနမ္းပြင့္ေတြ လြင့္ဖူးတာဆိုလို႔ တိတ္တခိုး နဲ႔စိတ္ကူးယဥ္မႈခပ္ပါးပါးပါပဲ ဒါထက္ပိုျပီး ရိုးသားမႈကို တန္ဖိုးထားပါတယ္[...]
10 comments:
သူငယ္ခ်င္းေရ ကဗ်ာအသစ္ဖတ္သြားတယ္။ ၀ကၤပါလမ္းေတြထဲ လိုအပ္ရင္ ဘရိတ္သံုးပါ႔မယ္ကြာ။
စက္႐ွိန္သတ္သင့္တဲ႔အခါလဲ သတ္ထားလိုက္တာေပါ႔ ။ေပ်ာ္
ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ သူငယ္ခ်င္းေရ :)
ဟုတ္တယ္စြဲလမ္းမႈ ့ကအအိပ္အစားတင္မကဘူးစိတ္ဓါတ္ေတြေအာက္ဆုံးအထိဘဲက်တာ...မေကာင္းဘူးမေကာင္းဘူးဒီစြဲလမ္းမႈ ့....KO THS ေရအဆင္ေျပပါေစ
ခင္တဲ့...ဘုန္းယု..
ေလွ်ာခနဲ ေလွ်ာခနဲ ့ ဘာေတြတုန္းးဗ် ကဗ်ာေလးက ေတြးစရာေတြးမ်ားတယ္
လိုအပ္ရင္ ဘရိတ္သံုးပါဆိုတဲ့ စကားေလးကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္ ...
ေလးစားပါတယ္ကဗ်ာဆရာေရ့
ပံု ...ေမာင္မ်ိဳး ( ရန္ေတြျဖစ္ )
ေရခဲအရည္ေပ်ာ္ရင္ေရရသလို ႏွလံုးသားအရည္ေပ်ာ္ရင္ဘာရလဲ။ :P
ႏွလံုးသား အရည္ေပ်ာ္ရင္ ကဗ်ာေတြ ရတယ္ ..။
အရည္ေပ်ာ္ေအာင္ေတာ့ ေဖ်ာ္တတ္ရမယ္ :P
မွန္လိုက္တာ ဆရာတင့္ေရ...ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာ..
အတၱေတြ ဖ်ားတဲ့ည က
ၾကယ္ေတြ မ်ား ေလွ်ာခနဲ ေလွ်ာခနဲ...ဟုတ္သလိုလိုပဲေနာ္
အဲဒီ စြဲလမ္းမႈ႔က
အအိပ္ အစား ပ်က္တယ္ ဆိုရင္ အိပ္ေဆးေသာက္မအိပ္ဘူးလားေ၀းးးးးး:D
ဒီလို ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြဖန္တီးတတ္တဲ႕ ကဗ်ာ ဆရာရဲ႕ကဗ်ာေလးေတြဆီကို အေရာက္ ေနာက္က် ခဲ႕ပါတယ္ဗိ်ဳ႕...
ေနာက္လဲ အျမဲလာအားေပး၊ လာဖတ္မယ္ေနာ္...ေကတယ္ဟုတ္...:)
တင္မဲ့ တင္ေတာ့လည္း ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ ဗ်ာ။
ခံစားသြြားတယ္ဗ်ဳိ႕။
အေပါင္ကုတ္ ေယာင္ဆုတ္ ေပမယ့္ ဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ စဥ္းစားလိုက္ရတယ္ ဦးတင့္ရယ္။ တတ္လဲ တတ္ႏိုင္ပါေပ့ ကဗ်ာဥာဏ္ရယ္...
အေပါင္ကုတ္ ေယာင္ဆုတ္ ဆိုတာ ဘာတုန္း..။
ဘရိတ္မမိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...။
ကဗ်ာစာသားေတြကလည္း ေလွ်ာခနဲ...ေလွ်ာခနဲ ထြက္တယ္ေနာ္...။
Post a Comment